هفته پیش حمید روحانی یکی از بناینگذاران مسیر راهپیمایی از دریاچه نئور به ییلاقات سوباتان و مسیر جنگل به لیسار در سال 1378 برای جامعه طبیعت گردی نوپای آن زمان  ،  به عنوان ناظر سفر های شرکت  کلوت  در تاریخ  9  خرداد 99 به مدت یک هفته  در مناطق دریاچه نئور و ییلاقات سوباتان  و اق اولر  حضور داشت، با چند گروه طبیعت گردی که با  مسیر های تعریف شده  جذاب و زیبا ی پا کوب شده  آشنا نبودن روبر رو شد  ،   و به گفته خود حتی با راهنمایانشان مصاحبه نیز داشت وی میگوید ، به واقع احساس کردم که  این گروه ها  حتی راهنمایانشان هم ، ندانسته در دام افراد و گروهای غیر مجاز بی اطلاع از مسیر های بکر منطقه شده اند .

یکی از راهنمایشان میگفت ما به ان دلیل از مسیر های مال رو عبور نمی کنیم که شاید کفش هیمان خیس شود . 

حمید روحانی می گوید ، متاسفانه چند سالی است  افراد غیر مجاز و سود جو، در فعالیت تور گردانی نتها در این منطقه دریاچه نئور و ییلاقات سوباتان ، بلکه در خیلی از مناطق تعریف شده طبیعت گردی که اینجانب سالها پیش پایه گذار آن مسیر ها شدم، مثل جنگل ابر  و یا پیاده روی در کلوت های کرمان، بجای انتخاب مسیر های استاندارد ( راهپیمایی ده تا پانزده کیلومتردر روز با درجه  سختی متوسط  حدود پنج  تا شش ساعت  راپیمایی با صرف زمان برای چند نوبت استراحت و صرف ناهار )   و پر جاذبه طبیعی و استفاده از راهنمایان محلی  که بخوبی با جزئیات مسیر پاکوب شده اشنا هستند ، و همینطور استفاده از  چهارپایان ( اسب و یا قاطر ) برای امداد رسانی و احیانا" حمل زباله تولید شده بین راه ،  علاقمندان را از مسیر های ماشین رو  که عمدتا"  مسیر های خاکی  عاری از هرگونه جزئیات قابل توجه طبیعت گردان مانند دیدار و لمس چشمه سار ها و گل های خاص این ارتفاعات ، با توجه به طول عمر کوتاه این پوشش گیاهی ، حتی ابشار سوباتان و از سویی طولانی بودن این نوع  از مسیر ها،  بخاطر طراحی خاص  راه سازی ، برای عبور وسایل نقلیه محلی و عشایری، را به بهانه های  غیر منطقی  ، در این جاده ها  هدایت می کنند و بدین شکل اصل طبیعت گردی را  برای انان  نامفهوم  کرده و به راحتی هم وقت شرکت کنندگان و هم فرصت استفاده از طبیعت بکر و در عین حال هزینه انان  را هدر میدهند، غافل از اینکه این طبیعت گردان بخاطر همین جزئیات  مهم با گروه و شرکت ها سفر می کنند  . در تصاویری که تهیه کرده ام در قسمت هایی از مسیر شاید حدود 500 نفر در حال حرکت در داخل جاده خاکی هستند که لابه لای این نفرات در حال پیاده روی در داخل جاده خاکی ماشین رو ، تعداد زیادی وانت های حمل مسافر و گاها" وسایل نقلیه افرود نیز به چشم میخورد و ملقمه ای از گرد و غبار و .. نصیب شرکت کنندگان می کرد . بیچاره شرکت کنندگان در این سفر باخودشان فکر می کردند، که مسیر راهپیمایی از دریاچه نئور تا سوباتان همین جاده خاکی است . با تعدادی از انان گفتگویی کوتاهی داشتم ، خیلی هاشون نمی دانستند که مسیر های جذاب و کوتاه تری در این منطقه وجود دارد . 
 
طبیعت گردان با تجربه به خوبی می دانند، نشانه های  مسیر های راه پیمایی در طبیعت ، مثل راه های ایل رو و عشایری و پا کوپ شده که معروف به مسیر های مال رو هستند ،  همراه با عوارض طبیعی مثل جویبار ها و چشمه سار ها ، برکه های فصلی ، غنی از پوشش های گیاهی سازگار با رویش در  ارتفاعات مختلف  است . و خلاصه کلام های لایت های طبیعی جذاب و گاهی نیز  سازهای دست ساز کهنسال بومیان قدیم ، بدور از هرگونه نشانه صنعتی و ماشینی امروز را جزئ از لذت های طبیعت گردی بحساب می اورند . 
شرکت های مجاز و حرفه ای خوب میدانند که مخاطب هایشان چقدر به نکات بالا  توجه  نشان میدهند و هموار دنبال احیای خواسته های انان هستند . 

شرکت دارای مجوز از وزارت گردشگری "کلوت " به عنوان بنیانگذار  مسیر استاندارد  ، راه پیمایی از در یاچه نئور تا ییلاقات  سوباتان در یک روز و راه پیمایی  از سوباتان به جنگل های لیسار در روزی دیگر  ،  لازم میداند به مردم  طبیعت دوست و علاقمتد به طبیعت گردی ، اگاهی بر ساند،  به طبیعت گردی صحیح توجه داشته باشند و با شرکت های معتبر به سفر های طبیعت گردی بپردازند . تا با زوایای مختلف طبیعت گردی پایدار اشنا شوند ،

از محیط پیرامونشان در حال راه راه پیمایی نهایت لذت را  ببرن و ظرورت های حفاظت از ان و نقش  استفاده از عوامل محلی برای ایمنی  بیشتر راه های پاکوب شده و تعریف شده ، استاندارد جویا شوند  تا  رفته رفته به یک طبیعت گرد مسئولیت پذیر تبدلیل شوند . مسئولیتی که امروز برای طبیعت ایران از هر چیز دیگری پر همیت تر است .

علاقمندان به سفر های طبیعت گردی در ایران صرفا" بخاطر هزینه کمتر با شرکت ها و گروه ها و اژانس های غیر حرفه ای ، انتخاب سفر های طبیعت گردی  را نداشته باشند چراکه  پیاده روی در مسیر های طولانی و پر پیچ و خم کوهستانی که به منظور دسترسی های محلی تعبیه شده است ، شرکت کننده جز خاک خوردن ،  بخاطر  عبورومور وسائل نقلیه محلی  و یا احیانا" سافاری های کوهستانی،   چیزی جز خستگی و مفرط  نصیبشان نمی شود. تجربه نشان داده است  شرکت کردن در چنین سفر هایی،  باعث خداحافظی  فرد شرکت کننده با فعالیتهای جذاب طبیعتگردی  است و فرد شرکت کننده برای همیشه  از از لذت های سفر های طبیعت گردی محروم خواهد شد .