ازبکستان

تاشْکَنْد (نام‌های دیگر: تاشکنت، چاچ، شاش) (به ازبکی؛ لاتین: Toshkent، سیریلیک: Ташке́нт) پایتخت

کشور ازبکستان است. جمعیت آن ۲٬۴۸۵٬۹۰۰ تن (برآورد ۲۰۱۸) است.
٪۶۳ درصد تاشکنت را ازبک‌ها تشکیل می‌دهند و بقیه را روس‌ها ۲۰٪ ، تاتارها ۴٫۵٪ ، کره‌ای‌ها ۲٫۲٪ ، قزاق‌ها

 ۲٫۱٪ ، تاجیک‌ها ۱٫۲٪ و ۷٪ دیگر اقوام تشکیل می‌دهند. بیشتر مردم تاشکند مسلمان و سنی مذهب و پیرو

فقه حنفی هستند. محل استقرار مرکز روحانی آسیای میانه در تاشکند است.

سَمَرْقَنْد (به فارسی تاجیکی: Самарқанд) شهری با جمعیتی بالغ بر ۵۹۶٬۳۰۰ نفر

(برآورد تخمینیِ سال ۲۰۰۸)، دومین شهر بزرگ ازبکستان، و مرکز استان سمرقند است.

این شهر در ارتفاع ۷۰۲متری از سطح دریا واقع است. بیشتر ساکنان این شهر فارسی‌زبان

هستند و به فارسی تاجیکی سخن می‌گویند. این شهر یکی از مراکز تاریخی مردم تاجیک

در آسیای میانه است.

در سال ۲۰۰۱، یونسکو این شهر باستانی را در فهرست میراث فرهنگی جهان قرار داد.

بُخارا (به ازبکی: Buxoro) پنجمین شهر بزرگ ازبکستان و مرکز استان بخارا است. شهر بخارا

در جلگهٔ واقع در مسیر پایینی رود زرافشان و کنار کانال شاهرود (شهر رود) واقع است. جمعیت

این شهر بر اساس برآورد سال ۲۰۰۹ حدود ۲۶۳٫۴۰۰ نفر و به همراه حومه حدود ۳۸۳٫۴۰۰ نفر

بوده‌است.

بخارا (همراه با سمرقند) یکی از دو شهر بزرگ تاجیکنشین و فارسی‌زبان ازبکستان است. مردم

بخارا تا امروز نیز به زبان فارسی با گویش ویژه آسیای مرکزی که امروزه به زبان فارسی تاجیکی

معروف شده سخن می‌گویند که برخی منابع میزان فارسی‌زبانان این شهر را ۹۰٪ هم یاد کرده‌اند.

ازبک‌ها و یهودیان بخارایی هم در بخارا زندگی می‌کنند.