سعدیه

1403/01/10


xx بازدید

مکان: سعدیه

شاخصه: آرامگاه شاعر شیرین‌سخن ایرانی سعدی

ز خاک سعدی شیراز بوی عشق آید/ هزار سال پس از مرگ او گرش بویی

سرزمین کهن ایران از دیرباز، مهد فرهنگ و علم و ادب بوده و در تمام طول تاریخ پرفراز و نشیبش، اندیشمندان، ادیبان و شعرای بسیاری را پرورانده است. از شاعران نامدار و سخنور ایران زمین، شیخ بزرگ، سعدی شیرازی است که از خود آثاری ماندگار مانند کتاب گلستان و بوستان به جای گذاشته است. هنوز هم پس از گذشت قرن­ها از درگذشت وی، یاران و مریدان وفادارش سر مزار او گردهم می­آیند تا یادش را گرامی بدارند و مدهوش عطر و بوی فضای عارفانه و عاشقانه‌ی آنجا شوند.

آرامگاه سعدیه شیراز

آرامگاه سعدی که همه آن را به نام سعدیه شیراز می­شناسند در خیابان بوستان و در نزدیکی باغ دلگشا واقع شده است. با ورود به این آرامگاه، حال و هوای عجیبی را تجربه می­کنید، گویی که وارد دنیای شعر و ادب پارسی شده‌اید که از هر طرف با تو سخن می­گویند و اشعار این شاعر بلند پایه را در گوش نجوا می­کنند. برای رسیدن به مقبره‌ی سعدی باید از میان باغی سرسبز بگذرید که در وسط آن حوض­هایی مستطیل شکل قرار داده شده و محوطه­ای که با گل‌ها و درختان آراسته شده است.

از دور ساختمانی پرصلابت با گنبد فیروزه­ای و ستون‌های برافراشته توجهتان را جلب می­کند. این ساختمان از بیرون به شکل یک مکعب مستطیل به نظر می­رسد، اما از داخل به صورت هشت ضلعی بوده و با سنگ مرمر و سنگ سفید تزیین شده است. بنای کنونی سعدیه به دست پرتوان محسن فروغی معمار ایرانی و علی اکبر صادق ساخته شده که با الهام از معماری سنتی و مدرن ایرانی و با اقتباس از کاخ چهلستون اصفهان در سال 1330 آن را بنا نهادند. ساختمان اصلی آرامگاه دو ایوان عمود بر هم است که قبر شیخ سعدی در وسط عمارت هشت ضلعی قرار داده شده است. سنگ قبر این بنا توسط علی اکبرخان قوام الملک شیرازی نصب شده و به رنگ سرخ کم رنگ است. در این عمارت، اشعاری از این شاعر پرآوازه در هفت کتیبه اطراف ساختمان نقش بسته است.

حوالی سعدیه شیراز

در سمت چپ آرامگاه سعدیه رواقی با هفت طاق وجود دارد که به یک آرامگاه دیگر به نام آرامگاه شوریده‌ی شیرازی منتهی می­شود. وی یکی دیگر از شاعران بزرگ شیرازی است که بنا به وصیت خود او در این مکان به خاک سپرده شد. از دیگر جاذبه­های دیدنی این مکان قنات سعدیه است که در عمق ده متری و زیر صحن آرامگاه واقع شده و به حوضی به نام حوض ماهی می­ریزد. این حوض در 20 متری غرب آرامگاه واقع شده و طرح آن به شکل هشت ضلعی است که توسط 28 پله به صحن اصلی متصل است. باور مردم این بوده است که آب این حوض باعث رفع بلاها و بیماری‌ها می­شود و هر کس لباسش را در آن بشوید بیماری­اش شفا می­یابد. با این حال استفاده از آب این حوض پس از ساخت آرامگاه متوقف شد. امروزه در نزدیکی آرامگاه محلی به نام کوچه سعدیه وجود دارد که آب در آن‌جا بر روی زمین جاری است. در ساعات خاصی از روز جمعیت زیادی از زنان و مردان برای برآورده شدن دعاهایشان به این مکان می­آیند و معتقدند که این آب دعایشان را مستجاب می­کند. از ساختمان­های دیگر واقع در آرامگاه سعدیه یک چایخانه سنتی در قسمت زیرزمین و دو ساختمان آجری سفید رنگ دفتر مجموعه سعدیه و کتابخانه­ای کوچک اما پرمایه به نام کتابخانه سعدیه است.