xx بازدید
مکان: مرداب هسل
جاذبه: مردابی در میان انبوه جنگلهای شمال ایران
هسل، مرداب یا آبگیر؟
مرداب هسل به واسطهی چند رنگ بودنش با رخنماییِ خزههایی که بر روی آن وجود داشت معروف بود؛ رنگهایی مانندِ سبز، زرد و محبوبترینِ آنها صورتی، که بسیار زیبا بوده و پای گردشگرانِ زیادی را به این منطقه باز میکرد؛ اما در گذرِ این چند سالِ پیشین، دیگر نمایشگاه رنگهای خاصی حداقل در خودِ مرداب هسل منتظر دیدگان مسافران نیست. این تغییر به علت از بین رفتنِ خزههای روی سطح آب است که چندین نظر دربارهی علت آن بر سر زبانهاست. یکی از این نظریهها که بیشتر نزدیک به حقیقت به نظر میرسد این است که با آوردن و رهاسازیِ ماهیهای سفرهی عید نوروزِ گردشگران به مرداب هسل، خزههای روی سطح آب توسط این ماهیها خورده شده است؛ بدین شکل که در فصولی مانند زمستان که گردشگرانِ کمتری به این منطقه رفته و ماهیها کمتر از خوراکی که مردم سخاوتمندانه برایشان در آب میریزند، بهرهمند میشدند، برای رشد و ادامهی حیات خود، دست به دامانِ خزههای زیبای روی آب شده و تمامیِ آنها را نوش جان کردهاند. با حضور در کنارِ هسل، این ماهیقرمزهای گرامی را خواهید دید.
به مرداب هسل بریم یا خیر؟
با وجودِ اینکه این مرداب دیگر خیلی مرداب نیست، اما باز هم نمیتوان از زیباییِ خیرهکنندهی آن به راحتی گذشت. مسیرِ پیادهرویِ این منطقه از جادهی چالوس تا خودِ هسل، بسیار زیبا بوده و پیادهروی در بخش بسیار کوچکی از جنگلهای کهنِ هیرکانی تجربهی غرورانگیزی را برای ما به یادگار خواهد گذاشت. پیادهروی در این جنگل و گذر از میانِ درختان انجیلیِ در هم پیچیده، برای رسیدن به بزرگترین مردابِ آن منطقه، تورِ خاطرهانگیزی را برای مسافران و گردشگران خواهد ساخت.